Stamboom van Germaine TAILLEFERRE
Componisten
Geboren Marcelle "Germaine" TAILLEFESSE
Frans componiste en muziekpedagoog
Geboren op 19 april 1892 te Saint-Maur-des-Fossés, Val-de-Marne , Frankrijk
Overleden op 7 november 1983 te Paris , Frankrijk
Stamboom
Meld een fout
Meer info
Germaine Tailleferre (eigenlijk: Marcelle Taillefesse) (Saint-Maur-des-Fossés, departement Val-de-Marne, 19 april 1892 – Parijs, 7 november 1983) was een Frans componiste en muziekpedagoog. Zij is vooral bekend als de enige vrouw in de Franse componistengroep Groupe des Six (Groep van Zes).
... Germaine Tailleferre (eigenlijk: Marcelle Taillefesse) (Saint-Maur-des-Fossés, departement Val-de-Marne, 19 april 1892 – Parijs, 7 november 1983) was een Frans componiste en muziekpedagoog. Zij is vooral bekend als de enige vrouw in de Franse componistengroep Groupe des Six (Groep van Zes).
Levensloop
Tailleferre kreeg haar eerste muzieklessen van haar moeder. Tegen de wil van haar vader begon zij op 12-jarige leeftijd haar studie aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs. Van 1913 tot 1915 behaalde zij meerdere eerste prijzen in harmonieleer, contrapunt, fuga en pianospel. Tot haar medestudenten aan het conservatorium behoorden Arthur Honegger, Darius Milhaud en Georges Auric. Vanaf 1919 was zij met deze drie componisten en met Francis Poulenc en Louis Durey vriendschappelijk verbonden in de Groupe des Six, die een nieuwe antiromantische eenvoud nastreefde in de stijl van Erik Satie, in navolging van de esthetiek die Jean Cocteau formuleerde in het manifest Le Coq et l'Arlequin.
Na de Eerste Wereldoorlog woonde ze in de Parijse kunstenaarswijk Montparnasse, Ze ontving er belangrijke kunstenaars, onder wie Pablo Picasso en Guillaume Apollinaire.
In 1925 reisde zij naar de Verenigde Staten om als pianiste met het Philadelphia Orchestra onder leiding van Willem Mengelberg de première te verzorgen van haar in 1924 geschreven pianoconcert. In het volgende jaar leerde zij de karikaturist Ralph Barton kennen, haar eerste echtgenoot. Ze woonden twee jaar in de VS, waar ze pianospeelde met Charlie Chaplin, die haar wilde meenemen naar Hollywood om filmmuziek te componeren.
In plaats daarvan keerde ze met Barton terug naar Parijs. Ze componeerde daar muziek voor Jean Cocteau, Marguerite Duras en Eugène Ionesco. In 1929 scheidde ze van Ralph Barton, die terugkeerde naar Amerika en enkele maanden later zelfmoord pleegde. In 1932 hertrouwde ze met de advocaat Jean Lageat, met wie ze toen al een eenjarige dochter had. De jaren 1942-1946 bracht ze weer door in de VS.
Na de Tweede Wereldoorlog schreef ze veel muziek in opdracht van de radio en de Franse overheid. Naast haar werk als componiste was zij ook docent, onder andere aan de Schola Cantorum de Paris (1970 tot 1972). In 1981 kreeg ze het Grand-croix de l'ordre national du Mérite uitgereikt.
Germaine Tailleferre is begraven in Quincy-Voisins, departement Seine-et-Marne.
Stijl
Haar muzikale stijl was al in de jaren twintig gerijpt. Lyrische zingbaarheid, vrolijke folkloristische speelsheid en spontaneïteit verbinden zich met neoclassicistische tendensen (vooral heldere vormen), ritmisch en harmonisch onafhankelijk gevoerde lijnen en polytonaliteit. De experimenteerdrang van de Groupe des Six liet ze steeds meer los naarmate ze ouder werd. Zelf zei ze: "Ik schrijf muziek omdat ik 't leuk vind. Ik weet dat mijn muziek niet groots is, maar wel vrolijk en luchthartig".
Composities
Werken voor orkest
1920 Morceau Symphonique, voor orkest
1920 Ballade, voor piano en orkest
1921 Les Mariés de la Tour Eiffel : Quadrille/Valse des Dépeches, voor orkest
1923-1924 Concert nr. 1, voor piano en orkest
1925 Ban'da, voor gemengd koor en orkest
1927 Concertino, voor harp en orkest
1929 La Nouvelle Cythère, voor twee piano's en orkest
1934 Concerto, voor twee piano's, gemengd koor, saxofoons en orkest
1937 Concerto, voor viool en orkest
1942 Trois Etudes, voor piano en orkest
1949 Suite pour Orchestre «Payssages de France»
1951 Concerto nr. 2, voor piano en orkest
1952 Sarabande de La Guirlande de Campra
1952 Concertino, voor fluit, piano en strijkorkest
1957 Petite Suite, voor orkest
1962 Partita, voor hobo, klarinet, fagot en strijkers
1964 Concerto, voor twee gitaren en orkest
Pastorale, voor klein orkest
Werken voor harmonieorkest
1976 Marche pour harmonie
1976 Choral et Fugue
1977 Suite Divertimento, voor piano en harmonieorkest
1980 Suite burlesque
Missen, cantates en gewijde muziek
1938 Cantate de Narcisse, voor bariton, sopraan, vrouwenkoor (SSAA), strijkers en pauken
Muziektheater
Opera's
Operettes
1950 Dolorès - première: 1950, Parijs, Opéra Comique
Balletten
1923 Le marchand d'oiseaux
1948 Paris-Magie Ballet, voor orkest of piano
1949 Quadrille
Parisiana
Vocale muziek
1956 Concerto des Vaines Paroles, voor bariton, piano en orkest - tekst: Jean Tardieu
1959 Pancarte pour une porte d'entrée, voor solozang en piano - tekst: Robert Pinget
1963 L'Adieu du Cavalier - in memoriam Francis Poulenc, voor sopraan en piano - tekst: Guillaume Apollinaire
Kamermuziek
1918 Strijkkwartet
1921 Sonate nr. 1, voor viool en piano
1951 Sonate nr. 2, voor viool en piano
1964 Hommage à Rameau, voor twee piano's en vier slagwerkers
1972 Sonate Champêtre, voor hobo, klarinet, fagot en piano
1973 Rondo, voor hobo en piano
1973 Choral, voor trompet en piano
Werken voor orgel
1939 Prelude et Fugue, voor orgel met trompet en trombone ad lib.
1977 Nocturne
Werken voor piano
1918 Jeux de plein air, voor 2 piano's
1918 Image, voor piano vierhandig
1920 Hommage à Debussy
1937 Au Pavillion D'Alsace
1943 Deux Danses du «Marin de Bolivar»
1957 Toccata, voor twee piano's
Werken voor harp
1964 Sonata alla Scarlatti
Filmmuziek
1935 Les Souliers
1937 Provincia
1937 Symphonie Grapique
1937 Sur Les Routes d'Acier
1937 Terre d'effort de de liberté
1937 Ces Dames aux Chapeaux verts
1960 Les Requins sur nos Cotes
Bibliografie
Francis Pieters: Lady Composers and the Wind Band/Ensemble, in: WASBE World - Official Magazine of the World Association for Symphonic Bands and Ensembles, December 2011, pp. 15–23, ISSN 2192-5127
Georges Hacquard: Germaine Tailleferre : La Dame des Six, L'Harmattan, Paris 1997
Georges Hacquard: Propos de Germaine Tailleferre sur Paul Claudel et Charlie Chaplin, in: «Intemporel» (3), juillet- septembre 1992
Robert Shapiro: Germaine Tailleferre : a bio-Bibliography, Greenwood Press, 1994. 304 p., ISBN 978-0-313-28642-1
Jean Roy: Le groupe des six, Solfèges, Seuil, 1994, 222 p., ISBN 2-02-013701-1
Janelle Gelfand: Germaine Tailleferre (1892-1983) Piano and Chamber works, Doctoral Dissertation, 1999, Cincinnati College-Conservatory of Music (CCM) Cincinnati (Ohio)
Caroline Potter/Robert Orledge: Germaine Tailleferre (1892-1983) : A Centenary Appraisal, in: Muziek & Wetenschap 2 (Summer 1992) pp. 109–130
Robert Orledge: A Chronological Catalogue of the Compositions of Germaine Tailleferre (1892-1983), in: Muziek & Wetenschap, 2 (Summer 1992) pp. 129–152
Laura Mitgang: Germaine Tailleferre : Before, During and After Les Six, in: The Musical Woman, Vol. II Judith Lang Zaimont, editor Greenwood Press, 1987.
Eveline Hurard-Viltard: Le Groupe des Six, ou Le matin d'un jour de fête, Paris: Klincksieck, 1987. 341 p., ISBN 2-86563-167-2
Frédéric Robert: Germaine Tailleferre : Mémoires à l'emporte-pièce, in: Revue internationale de musique française. 7 (1986), No. 19, pp. 7–82. éd. Champion-Slatkine, Paris/Genève.
Claude Chamfray: Hommage à Germaine Tailleferre, in: Le Courrier Musical de France Nr. 9. 1979.
R. Lyon: Visite à Germaine Tailleferre, in: «Courrier musical de France» (61), 1978, p. 3-4
Paul Landormy: Germaine Tailleferre, in: «La musique française après Debussy», Gallimard, Paris 1943 (6e édition)
J. Bruyr: Germaine Tailleferre, in: «L'écran des musiciens» (2) 1933, pp. 91–98
Maurice Roland-Manuel: Esquisse pour un portrait de Germaine Tailleferre, in: «Revue Pleyel» (38), 1926, pp. 54–55
Externe link
(fr) Biografie
... Germaine Tailleferre (eigenlijk: Marcelle Taillefesse) (Saint-Maur-des-Fossés, departement Val-de-Marne, 19 april 1892 – Parijs, 7 november 1983) was een Frans componiste en muziekpedagoog. Zij is vooral bekend als de enige vrouw in de Franse componistengroep Groupe des Six (Groep van Zes).
Levensloop
Tailleferre kreeg haar eerste muzieklessen van haar moeder. Tegen de wil van haar vader begon zij op 12-jarige leeftijd haar studie aan het Conservatoire national supérieur de musique in Parijs. Van 1913 tot 1915 behaalde zij meerdere eerste prijzen in harmonieleer, contrapunt, fuga en pianospel. Tot haar medestudenten aan het conservatorium behoorden Arthur Honegger, Darius Milhaud en Georges Auric. Vanaf 1919 was zij met deze drie componisten en met Francis Poulenc en Louis Durey vriendschappelijk verbonden in de Groupe des Six, die een nieuwe antiromantische eenvoud nastreefde in de stijl van Erik Satie, in navolging van de esthetiek die Jean Cocteau formuleerde in het manifest Le Coq et l'Arlequin.
Na de Eerste Wereldoorlog woonde ze in de Parijse kunstenaarswijk Montparnasse, Ze ontving er belangrijke kunstenaars, onder wie Pablo Picasso en Guillaume Apollinaire.
In 1925 reisde zij naar de Verenigde Staten om als pianiste met het Philadelphia Orchestra onder leiding van Willem Mengelberg de première te verzorgen van haar in 1924 geschreven pianoconcert. In het volgende jaar leerde zij de karikaturist Ralph Barton kennen, haar eerste echtgenoot. Ze woonden twee jaar in de VS, waar ze pianospeelde met Charlie Chaplin, die haar wilde meenemen naar Hollywood om filmmuziek te componeren.
In plaats daarvan keerde ze met Barton terug naar Parijs. Ze componeerde daar muziek voor Jean Cocteau, Marguerite Duras en Eugène Ionesco. In 1929 scheidde ze van Ralph Barton, die terugkeerde naar Amerika en enkele maanden later zelfmoord pleegde. In 1932 hertrouwde ze met de advocaat Jean Lageat, met wie ze toen al een eenjarige dochter had. De jaren 1942-1946 bracht ze weer door in de VS.
Na de Tweede Wereldoorlog schreef ze veel muziek in opdracht van de radio en de Franse overheid. Naast haar werk als componiste was zij ook docent, onder andere aan de Schola Cantorum de Paris (1970 tot 1972). In 1981 kreeg ze het Grand-croix de l'ordre national du Mérite uitgereikt.
Germaine Tailleferre is begraven in Quincy-Voisins, departement Seine-et-Marne.
Stijl
Haar muzikale stijl was al in de jaren twintig gerijpt. Lyrische zingbaarheid, vrolijke folkloristische speelsheid en spontaneïteit verbinden zich met neoclassicistische tendensen (vooral heldere vormen), ritmisch en harmonisch onafhankelijk gevoerde lijnen en polytonaliteit. De experimenteerdrang van de Groupe des Six liet ze steeds meer los naarmate ze ouder werd. Zelf zei ze: "Ik schrijf muziek omdat ik 't leuk vind. Ik weet dat mijn muziek niet groots is, maar wel vrolijk en luchthartig".
Composities
Werken voor orkest
1920 Morceau Symphonique, voor orkest
1920 Ballade, voor piano en orkest
1921 Les Mariés de la Tour Eiffel : Quadrille/Valse des Dépeches, voor orkest
1923-1924 Concert nr. 1, voor piano en orkest
1925 Ban'da, voor gemengd koor en orkest
1927 Concertino, voor harp en orkest
1929 La Nouvelle Cythère, voor twee piano's en orkest
1934 Concerto, voor twee piano's, gemengd koor, saxofoons en orkest
1937 Concerto, voor viool en orkest
1942 Trois Etudes, voor piano en orkest
1949 Suite pour Orchestre «Payssages de France»
1951 Concerto nr. 2, voor piano en orkest
1952 Sarabande de La Guirlande de Campra
1952 Concertino, voor fluit, piano en strijkorkest
1957 Petite Suite, voor orkest
1962 Partita, voor hobo, klarinet, fagot en strijkers
1964 Concerto, voor twee gitaren en orkest
Pastorale, voor klein orkest
Werken voor harmonieorkest
1976 Marche pour harmonie
1976 Choral et Fugue
1977 Suite Divertimento, voor piano en harmonieorkest
1980 Suite burlesque
Missen, cantates en gewijde muziek
1938 Cantate de Narcisse, voor bariton, sopraan, vrouwenkoor (SSAA), strijkers en pauken
Muziektheater
Opera's
Operettes
1950 Dolorès - première: 1950, Parijs, Opéra Comique
Balletten
1923 Le marchand d'oiseaux
1948 Paris-Magie Ballet, voor orkest of piano
1949 Quadrille
Parisiana
Vocale muziek
1956 Concerto des Vaines Paroles, voor bariton, piano en orkest - tekst: Jean Tardieu
1959 Pancarte pour une porte d'entrée, voor solozang en piano - tekst: Robert Pinget
1963 L'Adieu du Cavalier - in memoriam Francis Poulenc, voor sopraan en piano - tekst: Guillaume Apollinaire
Kamermuziek
1918 Strijkkwartet
1921 Sonate nr. 1, voor viool en piano
1951 Sonate nr. 2, voor viool en piano
1964 Hommage à Rameau, voor twee piano's en vier slagwerkers
1972 Sonate Champêtre, voor hobo, klarinet, fagot en piano
1973 Rondo, voor hobo en piano
1973 Choral, voor trompet en piano
Werken voor orgel
1939 Prelude et Fugue, voor orgel met trompet en trombone ad lib.
1977 Nocturne
Werken voor piano
1918 Jeux de plein air, voor 2 piano's
1918 Image, voor piano vierhandig
1920 Hommage à Debussy
1937 Au Pavillion D'Alsace
1943 Deux Danses du «Marin de Bolivar»
1957 Toccata, voor twee piano's
Werken voor harp
1964 Sonata alla Scarlatti
Filmmuziek
1935 Les Souliers
1937 Provincia
1937 Symphonie Grapique
1937 Sur Les Routes d'Acier
1937 Terre d'effort de de liberté
1937 Ces Dames aux Chapeaux verts
1960 Les Requins sur nos Cotes
Bibliografie
Francis Pieters: Lady Composers and the Wind Band/Ensemble, in: WASBE World - Official Magazine of the World Association for Symphonic Bands and Ensembles, December 2011, pp. 15–23, ISSN 2192-5127
Georges Hacquard: Germaine Tailleferre : La Dame des Six, L'Harmattan, Paris 1997
Georges Hacquard: Propos de Germaine Tailleferre sur Paul Claudel et Charlie Chaplin, in: «Intemporel» (3), juillet- septembre 1992
Robert Shapiro: Germaine Tailleferre : a bio-Bibliography, Greenwood Press, 1994. 304 p., ISBN 978-0-313-28642-1
Jean Roy: Le groupe des six, Solfèges, Seuil, 1994, 222 p., ISBN 2-02-013701-1
Janelle Gelfand: Germaine Tailleferre (1892-1983) Piano and Chamber works, Doctoral Dissertation, 1999, Cincinnati College-Conservatory of Music (CCM) Cincinnati (Ohio)
Caroline Potter/Robert Orledge: Germaine Tailleferre (1892-1983) : A Centenary Appraisal, in: Muziek & Wetenschap 2 (Summer 1992) pp. 109–130
Robert Orledge: A Chronological Catalogue of the Compositions of Germaine Tailleferre (1892-1983), in: Muziek & Wetenschap, 2 (Summer 1992) pp. 129–152
Laura Mitgang: Germaine Tailleferre : Before, During and After Les Six, in: The Musical Woman, Vol. II Judith Lang Zaimont, editor Greenwood Press, 1987.
Eveline Hurard-Viltard: Le Groupe des Six, ou Le matin d'un jour de fête, Paris: Klincksieck, 1987. 341 p., ISBN 2-86563-167-2
Frédéric Robert: Germaine Tailleferre : Mémoires à l'emporte-pièce, in: Revue internationale de musique française. 7 (1986), No. 19, pp. 7–82. éd. Champion-Slatkine, Paris/Genève.
Claude Chamfray: Hommage à Germaine Tailleferre, in: Le Courrier Musical de France Nr. 9. 1979.
R. Lyon: Visite à Germaine Tailleferre, in: «Courrier musical de France» (61), 1978, p. 3-4
Paul Landormy: Germaine Tailleferre, in: «La musique française après Debussy», Gallimard, Paris 1943 (6e édition)
J. Bruyr: Germaine Tailleferre, in: «L'écran des musiciens» (2) 1933, pp. 91–98
Maurice Roland-Manuel: Esquisse pour un portrait de Germaine Tailleferre, in: «Revue Pleyel» (38), 1926, pp. 54–55
Externe link
(fr) Biografie
Biografie van Wikipedia ( zie origineel ) gelicentieerd onder CC BY-SA 3.0
Geografische oorsprong
De onderstaande kaart toont de plaatsen van herkomst van de voorouders van de beroemdheid.
Bezig met opladen...
Een fout deed zich voor bij het opladen van de kaart.
Ze zijn verwant met ...
Uw verwantschap indienen
×
Connectie met uw Geneanet account
Begin uw genealogie
Maak uw stamboom aan en profiteer van de vele zoek- en hulpfuncties uw aangeboden door de site.
