Stamboom van Théodore GERICAULT
Schilders
Geboren Théodore GERICAULT
Frans kunstschilder
Geboren op 26 september 1791 te Rouen, Seine-Maritime , Frankrijk
Overleden op 26 januari 1824 te Paris , Frankrijk
Stamboom
Meld een fout
Meer info
Théodore Géricault (Rouen, 26 september 1791 – Parijs, 26 januari 1824) was een Frans kunstschilder uit de negentiende-eeuwse romantiek.
Géricault kreeg les in schilderkunst van Claude Vernet en Pierre-Narcisse Guérin. Zijn vroege werk verraadt invloeden van Peter Paul Rubens en een interesse in het weergeven van emotie. Wanneer hij in 1816-17 naar Florence en Rome gaat raakt hij gefascineerd door zowel Michelangelo als de barok.
... Théodore Géricault (Rouen, 26 september 1791 – Parijs, 26 januari 1824) was een Frans kunstschilder uit de negentiende-eeuwse romantiek.
Géricault kreeg les in schilderkunst van Claude Vernet en Pierre-Narcisse Guérin. Zijn vroege werk verraadt invloeden van Peter Paul Rubens en een interesse in het weergeven van emotie. Wanneer hij in 1816-17 naar Florence en Rome gaat raakt hij gefascineerd door zowel Michelangelo als de barok.
Zijn bekendste werk is Le radeau de la Méduse (Het vlot van de Medusa) (1819). De Méduse was een schip dat in 1816 te pletter voer op de Marokkaanse klippen. 147 schipbreukelingen zwalkten 13 dagen rond voor ze gevonden werden. Dit schilderij geeft het vlot en de 147 overgebleven schipbreukelingen weer (en de staat waarin ze verkeren) op het moment dat het gevonden wordt.
Op de Salon in Parijs werd het schilderij als een schandaal onthaald. Géricault bestudeerde lijken en zieken, interviewde de overlevenden en liet het vlot nabouwen, om zo natuurgetrouw, zij het met toevoeging van romantische theatraliteit, het vlot te schilderen. In het schilderij vinden we twee driehoeken terug, namelijk die met het zeil, en anderzijds de hoopvol zwaaiende man rechts. Verder zitten er twee contrasterende elementen in: de overleden (zieke?) man links en de hoopvol, levendige man, zwaaiend met een doek rechts. Ook de donkere kleuren tegenover de lichtere kleuren stralen een sfeer van onrust uit. Het schilderij staat symbool voor het volk dat zijn eigen redding bewerkstelligt in plaats van het passief reactionair bewind na de Franse Revolutie. Het zou kunnen geïnterpreteerd worden als de kunstenaar die rondzwalkt op de eindeloze zee van zijn gevoelens, wat past in de sfeer van de kunstenaars uit de romantiek. Het werk betekent een stap van neoclassicisme naar romantiek. Het schilderij bleek, onder meer door het geladen thema, minder succesvol in Frankrijk dan in Engeland, waar het rond 1820 bijval kreeg.
Na zijn terugkeer in Frankrijk inspireerde dat hem tot het schilderen van portretten van waanzinnigen, met elk een eigen stoornis. Een bekend voorbeeld is het Portret van een kleptomaan. In 1824, na een lange lijdensweg, verzwakt door ongevallen en chronische tuberculose, stierf Géricault op 32-jarige leeftijd.
Géricault kreeg les in schilderkunst van Claude Vernet en Pierre-Narcisse Guérin. Zijn vroege werk verraadt invloeden van Peter Paul Rubens en een interesse in het weergeven van emotie. Wanneer hij in 1816-17 naar Florence en Rome gaat raakt hij gefascineerd door zowel Michelangelo als de barok.
... Théodore Géricault (Rouen, 26 september 1791 – Parijs, 26 januari 1824) was een Frans kunstschilder uit de negentiende-eeuwse romantiek.
Géricault kreeg les in schilderkunst van Claude Vernet en Pierre-Narcisse Guérin. Zijn vroege werk verraadt invloeden van Peter Paul Rubens en een interesse in het weergeven van emotie. Wanneer hij in 1816-17 naar Florence en Rome gaat raakt hij gefascineerd door zowel Michelangelo als de barok.
Zijn bekendste werk is Le radeau de la Méduse (Het vlot van de Medusa) (1819). De Méduse was een schip dat in 1816 te pletter voer op de Marokkaanse klippen. 147 schipbreukelingen zwalkten 13 dagen rond voor ze gevonden werden. Dit schilderij geeft het vlot en de 147 overgebleven schipbreukelingen weer (en de staat waarin ze verkeren) op het moment dat het gevonden wordt.
Op de Salon in Parijs werd het schilderij als een schandaal onthaald. Géricault bestudeerde lijken en zieken, interviewde de overlevenden en liet het vlot nabouwen, om zo natuurgetrouw, zij het met toevoeging van romantische theatraliteit, het vlot te schilderen. In het schilderij vinden we twee driehoeken terug, namelijk die met het zeil, en anderzijds de hoopvol zwaaiende man rechts. Verder zitten er twee contrasterende elementen in: de overleden (zieke?) man links en de hoopvol, levendige man, zwaaiend met een doek rechts. Ook de donkere kleuren tegenover de lichtere kleuren stralen een sfeer van onrust uit. Het schilderij staat symbool voor het volk dat zijn eigen redding bewerkstelligt in plaats van het passief reactionair bewind na de Franse Revolutie. Het zou kunnen geïnterpreteerd worden als de kunstenaar die rondzwalkt op de eindeloze zee van zijn gevoelens, wat past in de sfeer van de kunstenaars uit de romantiek. Het werk betekent een stap van neoclassicisme naar romantiek. Het schilderij bleek, onder meer door het geladen thema, minder succesvol in Frankrijk dan in Engeland, waar het rond 1820 bijval kreeg.
Na zijn terugkeer in Frankrijk inspireerde dat hem tot het schilderen van portretten van waanzinnigen, met elk een eigen stoornis. Een bekend voorbeeld is het Portret van een kleptomaan. In 1824, na een lange lijdensweg, verzwakt door ongevallen en chronische tuberculose, stierf Géricault op 32-jarige leeftijd.
© Copyright Wikipedia - Dit artikel valt onder licentie CC BY-SA 3.0
Geografische oorsprong
De onderstaande kaart toont de plaatsen van herkomst van de voorouders van de beroemdheid.
Bezig met opladen...
Een fout deed zich voor bij het opladen van de kaart.
Ze zijn verwant met ...
Uw verwantschap indienen
×
Connectie met uw Geneanet account
Begin uw genealogie
Maak uw stamboom aan en profiteer van de vele zoek- en hulpfuncties uw aangeboden door de site.
