Stamboom van Paul Henri BALLUET D'ESTOURNELLES
Ambassadeurs, diplomaten, hoge functionarissen
Geboren Paul Henri Benjamin BALLUET D'ESTOURNELLES
Frans diplomaat
Geboren op 22 november 1852 te La Flèche, France , Frankrijk
Overleden op 15 mei 1924 te Paris, France
Stamboom
Meld een fout
Meer info
Paul baron d'Estournelles de Constant stamde uit een oude adellijke familie wier stamboom terugging tot de kruistochten. Hij was een achterneef van de Frans/Zwitserse denker Benjamin Constant (1767-1830), grondlegger van het positivisme. Zijn jeugd en schooltijd bracht hij door in de Griekse hoofdstad Athene. Hierna studeerde hij Oosterse talen en rechten aan het Lycée Louis-le-Grand in Parijs.
Paul d'Estournelles de Constant trad in 1876 in diplomatieke dienst. Van 1880 tot 1882 was hij werkzaam op de Franse ambassade in Londen om vervolgens in 1882 gezantschapssecretaris in Tunis te worden. Hij schreef een boek over zijn Tunesische tijd welke gepromoot werd door de Académie française. D'Estournelles was als diplomaat ook gestationeerd in Montenegro, het Ottomaanse Rijk en korte tijd in Nederland. In 1890 werd hij chargé d'affaires in Londen en droeg bij aan het voorkomen van een militair conflict tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om de koloniale belangen van beider naties.
... Paul baron d'Estournelles de Constant stamde uit een oude adellijke familie wier stamboom terugging tot de kruistochten. Hij was een achterneef van de Frans/Zwitserse denker Benjamin Constant (1767-1830), grondlegger van het positivisme. Zijn jeugd en schooltijd bracht hij door in de Griekse hoofdstad Athene. Hierna studeerde hij Oosterse talen en rechten aan het Lycée Louis-le-Grand in Parijs.
Paul d'Estournelles de Constant trad in 1876 in diplomatieke dienst. Van 1880 tot 1882 was hij werkzaam op de Franse ambassade in Londen om vervolgens in 1882 gezantschapssecretaris in Tunis te worden. Hij schreef een boek over zijn Tunesische tijd welke gepromoot werd door de Académie française. D'Estournelles was als diplomaat ook gestationeerd in Montenegro, het Ottomaanse Rijk en korte tijd in Nederland. In 1890 werd hij chargé d'affaires in Londen en droeg bij aan het voorkomen van een militair conflict tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om de koloniale belangen van beider naties.
Paul d'Estournelles de Constant stelde zich in 1895 als republikein kandidaat voor de Kamer van Afgevaardigden (Chambre des Députés) en werd als zodanig gekozen. In 1904 werd hij in de Senaat (Sénat) gekozen en behield zijn mandaat tot zijn overlijden in 1924.
Als afgevaardigde en senator hield hij zich vooral bezig met koloniale vraagstukken. Hij was fel gekant tegen de koloniale politiek van de Derde Franse Republiek en was voorstander van de vestiging van protectoraten in plaats van koloniën (hij was een overtuigd tegenstander van koloniale assimilatie[1]). In het bijzonder verzette hij zich tegen vestiging van een Frans koloniaal bewind op Madagaskar en de opdeling van Oost-China door de grote mogendheden. Ook bepleitte hij de afschaffing van de voor koloniale afgevaardigden gereserveerde zetels in het Franse parlement.
D'Estournelles de Constant was een Dreyfusard en voorstander van de plaatsing van de stoffelijk resten van Émile Zola in het Panthéon (1908).
Bovenal was d'Estournelles de Constant een groot pleitbezorger van internationale arbitrage (scheidsrechtspraak) om conflicten tussen landen op te lossen. Met Léon Bourgeois behoorde hij tot de belangrijkste leden van de Franse delegaties bij de Haagse Vredesconferenties van 1899 en 1907. De Eerste Haagse Vredesconferentie van 1899 voorzag de instelling van een Permanent Hof van Arbitrage (sinds 1913 gevestigd in het Vredespaleis)[2].
In het verlengde van het Permanent Hof van Arbitrage stichtte d'Estournelles in 1903 het Comité voor de Verdediging van de Nationale Belangen en Internationale Verzoening (Comité de Défense des Intérêts Nationaux et de Conciliation Internationale).
Bij een reis aan de Verenigde Staten van Amerika in 1911 was hij te gast bij de oprichting van de Carnegie Corporation of New York ter ondersteuning van de internationale vrede. In hetzelfde jaar werd in Parijs een Europees centrum van de Carnegie Stichting opgericht met d'Estournelles als leider.
Na de Tweede Haagse Vredesconferentie van 1907 zette d'Estournelles zich in voor de verbetering van de betrekkingen tussen Frankrijk en (aartsvijand) Duitsland. D'Estournelles inspanningen gingen in de zomer van 1914 op toen Duitsland België binnenviel en de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Na het uitbreken van de oorlog was hij een voorstander van de vernietiging van het Duitse militarisme en trachtte de VS van zijn standpunten te overtuigen. Na de oorlog bepleitte hij evenwel een verzoenende houding ten opzichte van het verslagen Duitse volk. Geheel tegen de wil van het Franse volk en haar politieke leiders verzette d'Estournelles de Constant zich tegen annexatie van Duitse gebieden.
In de jaren na de oorlog zette hij zich in voor Franse deelname aan de Volkenbond.
Paul Henri Benjamin Balluet d'Estournelles de Constant, baron de Constant Rebecque overleed op 71-jarige leeftijd, op 15 mei 1924 in Parijs.
Paul d'Estournelles de Constant trad in 1876 in diplomatieke dienst. Van 1880 tot 1882 was hij werkzaam op de Franse ambassade in Londen om vervolgens in 1882 gezantschapssecretaris in Tunis te worden. Hij schreef een boek over zijn Tunesische tijd welke gepromoot werd door de Académie française. D'Estournelles was als diplomaat ook gestationeerd in Montenegro, het Ottomaanse Rijk en korte tijd in Nederland. In 1890 werd hij chargé d'affaires in Londen en droeg bij aan het voorkomen van een militair conflict tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om de koloniale belangen van beider naties.
... Paul baron d'Estournelles de Constant stamde uit een oude adellijke familie wier stamboom terugging tot de kruistochten. Hij was een achterneef van de Frans/Zwitserse denker Benjamin Constant (1767-1830), grondlegger van het positivisme. Zijn jeugd en schooltijd bracht hij door in de Griekse hoofdstad Athene. Hierna studeerde hij Oosterse talen en rechten aan het Lycée Louis-le-Grand in Parijs.
Paul d'Estournelles de Constant trad in 1876 in diplomatieke dienst. Van 1880 tot 1882 was hij werkzaam op de Franse ambassade in Londen om vervolgens in 1882 gezantschapssecretaris in Tunis te worden. Hij schreef een boek over zijn Tunesische tijd welke gepromoot werd door de Académie française. D'Estournelles was als diplomaat ook gestationeerd in Montenegro, het Ottomaanse Rijk en korte tijd in Nederland. In 1890 werd hij chargé d'affaires in Londen en droeg bij aan het voorkomen van een militair conflict tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk om de koloniale belangen van beider naties.
Paul d'Estournelles de Constant stelde zich in 1895 als republikein kandidaat voor de Kamer van Afgevaardigden (Chambre des Députés) en werd als zodanig gekozen. In 1904 werd hij in de Senaat (Sénat) gekozen en behield zijn mandaat tot zijn overlijden in 1924.
Als afgevaardigde en senator hield hij zich vooral bezig met koloniale vraagstukken. Hij was fel gekant tegen de koloniale politiek van de Derde Franse Republiek en was voorstander van de vestiging van protectoraten in plaats van koloniën (hij was een overtuigd tegenstander van koloniale assimilatie[1]). In het bijzonder verzette hij zich tegen vestiging van een Frans koloniaal bewind op Madagaskar en de opdeling van Oost-China door de grote mogendheden. Ook bepleitte hij de afschaffing van de voor koloniale afgevaardigden gereserveerde zetels in het Franse parlement.
D'Estournelles de Constant was een Dreyfusard en voorstander van de plaatsing van de stoffelijk resten van Émile Zola in het Panthéon (1908).
Bovenal was d'Estournelles de Constant een groot pleitbezorger van internationale arbitrage (scheidsrechtspraak) om conflicten tussen landen op te lossen. Met Léon Bourgeois behoorde hij tot de belangrijkste leden van de Franse delegaties bij de Haagse Vredesconferenties van 1899 en 1907. De Eerste Haagse Vredesconferentie van 1899 voorzag de instelling van een Permanent Hof van Arbitrage (sinds 1913 gevestigd in het Vredespaleis)[2].
In het verlengde van het Permanent Hof van Arbitrage stichtte d'Estournelles in 1903 het Comité voor de Verdediging van de Nationale Belangen en Internationale Verzoening (Comité de Défense des Intérêts Nationaux et de Conciliation Internationale).
Bij een reis aan de Verenigde Staten van Amerika in 1911 was hij te gast bij de oprichting van de Carnegie Corporation of New York ter ondersteuning van de internationale vrede. In hetzelfde jaar werd in Parijs een Europees centrum van de Carnegie Stichting opgericht met d'Estournelles als leider.
Na de Tweede Haagse Vredesconferentie van 1907 zette d'Estournelles zich in voor de verbetering van de betrekkingen tussen Frankrijk en (aartsvijand) Duitsland. D'Estournelles inspanningen gingen in de zomer van 1914 op toen Duitsland België binnenviel en de Eerste Wereldoorlog uitbrak. Na het uitbreken van de oorlog was hij een voorstander van de vernietiging van het Duitse militarisme en trachtte de VS van zijn standpunten te overtuigen. Na de oorlog bepleitte hij evenwel een verzoenende houding ten opzichte van het verslagen Duitse volk. Geheel tegen de wil van het Franse volk en haar politieke leiders verzette d'Estournelles de Constant zich tegen annexatie van Duitse gebieden.
In de jaren na de oorlog zette hij zich in voor Franse deelname aan de Volkenbond.
Paul Henri Benjamin Balluet d'Estournelles de Constant, baron de Constant Rebecque overleed op 71-jarige leeftijd, op 15 mei 1924 in Parijs.
© Copyright Wikipedia - Dit artikel valt onder licentie CC BY-SA 3.0
Geografische oorsprong
De onderstaande kaart toont de plaatsen van herkomst van de voorouders van de beroemdheid.
Bezig met opladen... Een fout deed zich voor bij het opladen van de kaart.
Ze zijn verwant met ...
Bent u verwant met Paul Henri BALLUET D'ESTOURNELLES ?
gstar_fiche_comparaison_description
Verwantschap indienen
